Gert-Jan van den Bemd is een echte creatieveling te noemen. Je zou hem kunnen kennen als auteur van romans, dichter, beeldend kunstenaar of wetenschapsjournalist. Hij won diverse prijzen en debuteerde in 2018 met zijn roman De verkeerde vriend. Zijn werk is terug te vinden op zijn website die de titel Grand Foulard heeft meegekregen, niet zonder reden gekozen. “Grand Foulard is een overkoepelende naam voor mijn werk als schrijver en kunstenaar. Met een grand foulard wordt een versleten bankstel bedekt. Door het kleed worden de slijtageplekken gecamoufleerd. Voor mij is het een metafoor voor de neiging van mensen om hun tekortkomingen te verhullen, een thema dat vaak in mijn werk terugkomt.”
Gert-Jan heeft altijd al de ambitie gehad om schrijver te worden, maar het schrijven van een roman bleek voor hem een stuk ingewikkelder dan het schrijven van gedichten en verhalen. Het duurde dan ook vrij lang voor zijn debuut verscheen. “Het is een proces van de lange adem. Aan een gedicht of verhaal kun je dagen- of wekenlang schaven, maar dan is het toch wel klaar, hoewel het altijd beter kan. Een roman is vaak complexer en zo omvangrijk dat je hem niet in één ruk kunt uitlezen. Alleen al daarom heb ik er lang over gedaan.” Na afronding van zijn manuscript stond de volgende uitdaging voor de deur, het vinden van een uitgever. “Er zijn erg veel mensen die schrijver willen worden. Uitgevers worden bedolven onder manuscripten. Maar uiteindelijk is het dan toch gelukt.”
Voor het schrijven van zijn debuutroman was er niet een bepaalde urgentie, wel had hij een idee dat hij graag wilde uitwerken. “Ik verbleef op een camping, daarnaast was een discotheek. Ik fantaseerde over de overlast die uitgaande jongeren konden veroorzaken op die camping, hoe de mensen met een vaste plek daarop zouden reageren. Zo ontstond het idee voor mijn debuut De Verkeerde Vriend.” Na zijn debuut volgde een tweede boek van zijn hand dat de titel Na de val kreeg. Voor dit boek liet hij zich inspireren door het overlijden van zijn vader, waarna zijn moeder naar een tehuis moest. “Het leegruimen van haar appartement vond ik confronterend. Ik bedacht dat ik op een geheim zou kunnen stuiten. Dat is niet gebeurd, maar het idee vormde wel de start van Na De Val.”
En hoewel vorig jaar nog zijn tweede boek verscheen, is Gert-Jan al wel bezig met het schrijven aan twee nieuwe manuscripten. “Het ene is een roman over liefde, keuzes maken in het leven, en privacy. Het andere is een spannende roman. Ik heb nog geen idee welk manuscript het eerst af zal zijn.” De gedwongen rust die velen ervaren als gevolg van corona, is ook van invloed op Gert-Jan zijn werk. Hij ervaart deze periode als verwarrend. “Op zich zou ik moeten profiteren van de relatieve rust, het wegvallen van sociale contacten, maar het werkte eerder averechts. Ik ben actiever als ik het druk heb. Blijkbaar heb ik behoefte aan structuur, aan deadlines. Als ik terugkijk moet ik concluderen dat ik de afgelopen maanden niet optimaal heb benut. Ik zie om me heen dat veel meer mensen daar last van hadden. Zo’n pandemie zet het leven behoorlijk op z’n kop.”
Zijn werk als wetenschapsjournalist loopt ook nog altijd door, al neemt het aantal uren wel af. “Ik vind wetenschap nog steeds interessant en de omgang met wetenschappers boeiend. Het zijn no-nonsense mensen, niet uit op geldelijk gewin, heel gedreven. Omdat ze zo gespecialiseerd zijn, kunnen ze soms niet goed met leken communiceren. Het is mijn taak om dat te ondersteunen. Dat werk staat vrij ver af van mijn kunstenaarsbestaan.” Het helder communiceren is voor hem echter een vaardigheid die hij goed kan gebruiken bij het schrijven van verhalen en romans. Ook komt hij regelmatig op operatiekamers en laboratoria. “Ik krijg inzicht in de nieuwste ontwikkelingen, indrukken die ik weer kan gebruiken in mijn boeken.”
Zelf leest Gert-Jan iedere dag, maar niet heel veel. Hij geeft aan dat te weinig tijd hier debet aan is. Ook wil hij niet uit de sfeer raken van het manuscript waar hij op dat moment aan werkt. Maar als hij leest blijkt het dat hij een brede interesse heeft. “Ik lees van alles: biografieën over kunstenaars en schrijvers, verhalenbundels, romans, thrillers. Als ik namen moet noemen: Erik Vlaminck, Kris van Steenberge, Willem Elsschot, Patricia Highsmith.” Als we vervolgens de vraag stellen waarom we zijn boeken zouden moeten lezen geeft hij aan dat zijn mening hierin niet belangrijk is. “Nu zou ik kunnen vertellen hoe sterk de psychologie is uitgewerkt, dat er veel humor in mijn boeken zit, dat ze spannend zijn, maar mijn mening is niet belangrijk. Elke bakker zal beweren dat zijn brood lekker is. Veel belangrijker is de mening van de lezers. Natuurlijk vindt niet iedereen mijn boeken goed, het zou verontrustend zijn als dat wel het geval zou zijn. Over het algemeen zijn de reacties positief. Daar ben ik blij mee en stimuleert me om door te gaan.”
www.grandfoulard.com
Plaats een reactie