Op het Regionaal Opleidingen Centrum (ROC) waar de 46-jarige leraar Paul Wildackers werkt, komt zijn jongere collega Renate, nog maar amper een half jaar in dienst, door geweld om het leven. Een van haar leerlingen is de dader. Paul had een hechte band met haar opgebouwd en voelt zich schuldig aan haar dood. Hij twijfelt aan zichzelf en vraagt zich af of hij het tragische ongeval had weten te voorkomen.
Dertig jaar later, wanneer Paul 76 jaar oud is, besluit hij de tragedie aan het papier toe te vertrouwen. Maar terwijl hij in het bejaardentehuis woont, voltrekt zich eenzelfde gebeurtenis als dertig jaar eerder. Werd Renate vermoord door een allochtone leerling, goede vriendin Sylvia is het slachtoffer van haar allochtone bijna ex-man.
De laatste schakel bevat een sterk en interessant verhaal dat tot nadenken stemt. De Beer weet de huidige problematiek, het toenemende geweld op scholen van leerlingen naar leraren toe, goed weer te geven en duidelijk op papier te zetten. De auteur heeft een helder beeld van het huidige onderwijs en het is te merken dat hij zelf al vele jaren in het onderwijs actief is. Het is knap en gedurfd dat hij de huidige problematiek binnen de schoolmuren op papier durft te zetten.
In het boek draait alles om Paul Wildackers, eerst als man van middelbare leeftijd, later als senior. We volgen Paul een stuk door zijn lerarencarrière. Wildackers blijkt een docent te zijn met oog voor zijn leerlingen, zelfs buiten werktijd is hij nog met de leerlingen bezig. Hij helpt zijn veelal allochtone leerlingen met allerhande problemen als geweld thuis, tienerzwangerschap en zelfmoordpogingen. Het is echter jammer dat De Beer het stereotype beeld van allochtone leerlingen nog eens bevestigd. Zij zijn degene die de meeste problemen veroorzaken op school en ook de dader is een allochtoon. Wat mij betreft hadden er ook wel een aantal ontspoorde blanken in het verhaal gekund om zo wat tegengas te geven.
Toch is het wat tegenstrijdig dat Wildackers alles voor zijn leerlingen over heeft, maar als persoon af en toe vrij hard overkomt. Wildackers ontdooit echter wat meer wanneer zijn band met Renate sterker wordt. Het is jammer dat Renate niet meer in het verhaal is betrokken. Dit zorgt ervoor dat je weinig meeleeft wanneer zij wordt vermoord. De gebeurtenis op zich is verschrikkelijk, maar het had ook een andere willekeurige collega kunnen zijn.
Naast de serieuze ondertoon van De laatste schakel bevat het boek ook wat humoristische fragmenten. De Beer is sterk in het creëren van treffende zinnen met een humoristische ondertoon. Goed voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld het volgende fragment: Alsof ze in Mozambique wenend achter de kist van hun lievelingsoom aan sjokten, zo traag begaven de leerlingen van NT 2-jongeren zich door de gang op weg naar het leslokaal. Dat het bij de honderd meter op de Olympische Spelen altijd een neger is die als eerste over de streep komt, viel aan deze mensen niet af te zien. Op deze manier weet De Beer het verhaal met de serieuze ondertoon af en toe wat luchtiger te maken.
De laatste schakel bevat een sterk plot en knallend einde. Ook in het slot weet De Beer perfect te verwoorden wat er in de huidige maatschappij speelt. Een boek dat zeker gelezen moet worden door iedereen die een beeld wil krijgen van het huidige schoolsysteem of die geïnteresseerd is in een van de vele problemen die de maatschappij vandaag de dag kent.
Plaats een reactie