Offerande

Een Shetlandse legende vertelt over de Kunal Trows: een mannenvolk dat zwangere vrouwen en baby’s steelt en wisselkinderen achterlaat. Negen dagen na de geboorte van een zoon sterft de ontvoerde moeder. De zoons bezitten speciale gaven en hebben macht over andere mensen. Maar dat zijn maar mythen…Toch?

Tora Guthrie is net op de Shetlandeilanden komen wonen. Op een dag vindt ze in haar tuin een gemummificeerd lijk. Het hart is eruit gerukt en in de rug zijn runen gekerfd. Alles wijst op een rituele moord. Als verloskundige kan Tora zien dat het slachtoffer zwanger is geweest. Wat is er met de baby gebeurd? Samen met rechercheur Dana Tulloch probeert Tora aan de hand van een gevonden ring de identiteit van het slachtoffer te achterhalen. Dat blijkt niet eenvoudig te zijn. Tot haar ontsteltenis ontdekt Tora dat de Shetlandeilanden helemaal niet zo veilig zijn als gezegd wordt. En dat hun bewoners afschuwelijke wanpraktijken te verbergen hebben die terug te voeren zijn op de legende van de Kunal Trows…

Verloskundige Tora Guthrie wordt tegen wil en dank in een draaikolk van moord, verraad en mysteries meegevoerd. Het begint met een lijk dat ze vindt op haar grond, maar al snel dreigen de gebeurtenissen zich zo snel echter elkaar op te volgen dat Tora moeite heeft het hoofd boven water te houden.

Toen ik de achterkant van dit boek las was ik meteen enthousiast. Een moord op een geïsoleerde locatie, mysterieuze legenden en een hoop detectivewerk. Helaas verdween mijn enthousiasme bijzonder snel na de eerste paar bladzijden. Hoofdzaak hiervoor was de hoofdpersoon in het boek, Tora. Tora besteed namelijk meer aandacht aan haar eigen onzekerheden dan aan de gebeurtenissen om haar heen. Tora is niet zo geïnteresseerd in de moordzaken als wel vreemd geobserveerd erdoor. Tora denkt niet echt logisch en komt overdreven paranoïde over. Tora heeft een beetje moeite met logisch nadenken. Het mag duidelijk zijn, ik had erg veel moeite me in te leven in het hoofdpersonage van het boek. Erg jammer en iets waarvan ik hoopte er overheen te komen naarmate het boek vorderde. Maar helaas, Tora bleef me mateloos irriteren.

Toch is lang niet alles aan dit boek slecht, zoals ik al zij, de legenden van de eilanden worden mooi gebracht. Mondjesmaat krijg je als lezer steeds meer informatie, waardoor je door blijft lezen tot je meer weet. De Shetlandeilanden vormen een prachtdecor voor deze detective. Veel verschillende eilanden en je bent er erg geïsoleerd. Het gevoel van isolatie wordt door Bolton mooi gebracht en was ook het enige gevoel van Tora waarmee ik me goed kon identificeren. Het verhaal steekt ook lekker in elkaar en leidt tot een spannende ontknoping. 

Bolton heeft een aantal bijzondere goede ingrediënten voor een spannende detective bij elkaar gezocht, de legendes, de mooie locaties en veel mysteries en intriges. Jammer dat het hoofdingrediënt, het hoofdpersonage, de smaak wat heeft verpest. Desondanks vind ik dat Bolton wel talent heeft om detectives te schrijven, maar hopelijk vergeet ze Tora voor haar volgende boek.