Woensdagkind

Wanneer twee maatschappelijk werkers op een dag bij Brenda Scupham aankloppen, vermoedt ze niets. Ze beweren dat ze aanwijzingen hebben dat haar dochter Gemma misbruikt wordt en dat ze een onderzoek zijn gestart. Brenda, die zeer geïntimideerd is door de twee gezagdragers, werkt gewillig mee. En zo kan het gebeuren dat op klaarlichte dag de zevenjarige Gemma bij haar moeder wordt weggehaald. Pas als haar dochter de volgende dag niet volgens afspraak wordt teruggebracht, realiseert Brenda zich dat er iets niet in de haak is. Dat ze een verschrikkelijke fout heeft begaan. 

Inspecteur Alan Banks leidt het onderzoek, maar wanneer dagen voorbijgaan zonder een teken van leven van Gemma of haar ontvoerders, vreest hij voor haar leven. Om losgeld is het de ontvoerders duidelijk niet te doen, gezien de armoede waarin Brenda leeft. En de laatste tijd zijn er verscheidene ontvoeringen geweest waarbij de kinderen het slachtoffer werden van seksueel misbruik. Of erger nog: geofferd werden tijdens satanische rituelen…

Woensdagkind begint direct bij de verdwijning van de kleine Gemma. Als lezer heb je geen flauw idee wie de daders zijn en wil je daar graag achter komen. Naarmate de hoofdstukken vorderen wordt er steeds meer duidelijk over haar ontvoering, maar naar de waarheid blijf je gissen. Dit doordat de schrijver veel verdachten en aanknopingspunten in het verhaal brengt waardoor je blijft twijfelen. Wel maakt dit het verhaal interessant en er zijn dan ook geen saaie stukken. Echt spannend is het boek niet. Er zijn geen bloedstollende momenten die leiden naar het plot. Het verhaal kabbelt rustig door naar de ontknoping. Als lezer wil je er gewoon graag achter komen wie Gemma nu ontvoerd heeft, of ze nog leeft en waarom diegene zijn of haar zinnen op de kleine meid hebben gezet.

Peter Robinson weet zijn lezers tot het eind vast te houden. Het mysterie wordt namelijk pas in de laatste paar hoofdstukken aan het licht gebracht. Leuk boek om lekker weg te lezen op een zondagmiddag.